مدرسه چندین ساله حافظ دوجناب - بلا استفاده ماند
این مدرسه در شمال و بالاترین نقطه و همچنین در سینه کوه واقع شده است . این مدرسه به کمک روستاییان برای تحصیل فرزندان در قبل از انقلاب و دوران پهلوی ساخته شده است.
اکثر جوانان پیرهادیانی در این مدرسه تحصیل کرده اند و هر یک برای خود خاطراتی از ساختمان قدیمی دارند.تا سالهای قبل از 1383 از نقاط مختلفی برای تحصیل به این مکان آمده و درس می خواندند.از روستاهای اطراف چون سولیپیر ، کارگران ، قلعه گونی ، و گاهی از گاوآهن به این مدرسه می آمدند.
مدیر مدرسه ، یک مدیر به نام آقای یوسف رضانژاد فرزند مشهدی محمد رضانژاد بود . وی سالها مدیر این مدرسه بود و حتی مقطع راهنمایی با تلاشهای آقای رضانژاد بود که در سال 1383 به مقاطع مدرسه حافظ دوجناب اضافه شد.
در طول این مدت معلم های زیادی به این مدرسه آمدند و اطلاعات و دانش های زیادی را به جوانان و دانش آموزان یاد دادند از جمله معلمان :
1)قبل از انقلاب:
درنا ، جعفر طیّبی ، محمد اتحاد ، علی امینی ، علی دژام پور و .
2)بعد از انقلاب:
علی انبساطی ، منوچهر میرزایی ، قانعی ، اسداله پیرزادی ، هاتف رضانژاد ، حسین ارشدی ، سلمان صدری ، بهمن قلی پور ، کلام حقی ، اسماعیل قهرمانی ، صمد ایمانژاد ، علیرضا کریمی ، علیرضا میرزایی ، ساجدی ، جعفر پاشازاده ، التماس
تا سال 1390 مدرسه دایر بود هرساله با تعدادی کم و بیشی از دانش آموزان برپا می شد . مهاجرت (رفتن) جوانان به کلان شهر ها باعث عدم به حد نصاب رسیدن کلاسها گردید و این امر موجب لغو کلاسهای مدسه شد.و دانش آموزان ادامه تحصیل خود را در یکی از روستا های همسایه مشغول شدند.
از طرفی بلا استفاده ماندن مدرسه باعث ریزش دیوارها و سقف مدرسه گردید واز آنجایی که مدرسه خیلی قدیمی بود و از ساخت آن سالها می گذشت در حال حاضر علاوه بر این که دانش آموزی برای تحصیل در این مدرسه وجود ندارد غیر قابل استفاده بوده و برای استفاده دوباره آن باید باز سازی شده و ترمیم گردد.
درباره این سایت